هفتاد و دو

بعضی وقتا توی جمع، جوری ساکت میشینم که اگه به حال خودم بذارن میرم رو اسکیرین سیور !

هفتاد و یک

در دنـیــایـی کـه حـتـی روزی
روح خـودم هـم تـرکـم مـیـکـنـد
هـیـچ انـتـظـاری از دیـگـرآن نـیـسـت . . . !

هفتاد

اونقد همچی کسل کننده و یکنواخت شده ک زلزله هم بیاد هیجان لازم ایجاد نمیشه...

شصت و نه

یارو میره دندون پزشکی، میگه آقای دکتر همه ی دندونامو بکش بجز اونیکه درد میکنه، میخوام مثل سگ تنها بمونه...

ویکتورهوگو

نمیخندد، توی هیچ کدام از عکس‌هایش. توی بیشترشان چه دستش را زیر چانه زده باشد چه نه، یک نگاه غمگینی دارد این مرد... شکل پاپانوئل‌های غمگین است

اصلا؛ شکل پاپانوئل‌های مهربانی که میدانند دنیا مثل قصه‌ها مهربان و رویایی نیست؛ مخصوصا برای کوزت‌ها یا گوژپشت‌ها...

توی عکس‌هایش همان شکلی است که باید باشد؛ شبیه مردی که یک عمر مبارزه کرده، تبعید شده، شعر سروده و رمان نوشته و بعد خسته از این همه زندگی زل زده به دوربین...

حسنا

گودزیلامون یه بسته چیپسو گرفته بود دستش داشت می خورد
بهش گفتم خاله داری چیپس میخوری؟
میگه: عه خاله از کجا فهمیدی؟ خیلی باهوشیاااااا
اصن برام مهم نیس ک عین سوسک لهم کرد، میخاستم عوضی تارف کنه بهم...

شصت و شیش

خوشبخت باشید...همان باشید که میخواهید. اگر دیگران آن را دوست ندارند، بگذارید نداشته باشند. خوشبختی یک انتخاب است. زندگی، راضی نگه داشتن همه نیست.